- qoşmaq
- eklemekeklemek, koşmak
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
qoşmaq — 1. f. 1. Arabanı və s. ni çəkib aparmaq üçün atı və başqa qoşqu heyvanlarını xüsusi surətdə arabaya və s. yə bağlamaq. Öküzləri kotana qoşmaq. Arabaya dörd at qoşdular. Şimalda kirşəyə it və ya maral qoşurlar. – <Faytonçu:> Sənin xatirin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoşdurmaq — «Qoşmaq»dan icb. Öküzləri kotana qoşdurmaq. Atları arabaya qoşdurmaq. Vaqonları parovoza qoşdurmaq. – <Şəmsi bəy:> Ana, siz də hazır olun, mən də gedim faytonu qoşdurum. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərk — sif. 1. Mayelərdən və qazaoxşar cisimlərdən fərqli olaraq, öz şəkil və ölçüsünü mühafizə edən. Bərk cisimlər. 2. Sərt, qatı (yumşaq ziddi). Bərk sümük. Bərk daş. Bərk qənd. Bərk ağac. Su donduqda maye halından bərk halına, qaynadıqda isə buxara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calamaq — f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – <Qoca:> Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım. S. R.. 2. Bir birilə bağlamaq, rəbt etmək, qoşmaq, yapışdırmaq. <Hatəm xan ağa:> Dörd ağacı bir birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzmək — f. 1. Dənə halında olan şeyləri sıra ilə ipə və s. yə keçirmək. Muncuğu sapa düzmək. 2. Müəyyən tərtib və qayda üzrə şeyləri bir yerə qoymaq, yerləşdirmək, sıralamaq. Sıraya düzmək. Şahmat daşlarını düzmək. Kitabları şkafa düzmək. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imdad — is. <ər.> Kömək, yardım; darda qalmış bir adamın köməyinə yetişmə, dadına yetmə. Koroğlunun dəlilərdi imdadı; Qılınc çəkdi, hasil ola muradı. «Koroğlu». Görüşdülər, öpüşdülər o qəhrəmanlar; Birbirinin xilaskarı, imdadı kimi. S. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kömək — is. 1. Birinin qarşılaşdığı çətinlikləri, sıxıntıları yüngülləşdirmək üçün görülən iş, hərəkət; yardım. Lay lay əməyim bala; Duzum, çörəyim bala; Gözləyirəm böyü sən; Görüm köməyin bala. (Bayatı). Bir səs dedi: – Ey qafil; Hər meyvə olur hasil;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəbədə — is. <ər.> Rişxənd, ələ salma, araya qoyma; hoqqabazlıq. <Knyaz:> Yapdığın şəbədələr gizli deyil. H. C.. Şəbədə qoşmaq, şəbədəyə qoymaq – rişxənd eləmək, ələ salmaq, söz qoşmaq. <Hüseyn:> İndi mənim dalımca şəbədə qoşanlar, məni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cərgo:lamax — (Ağdam, Gəncə, Şamaxı) əlavə bir cüt kəl və ya öküz qoşmaq. – Ağır arabıya artıx kəl cərgo:lamax lazımdı (Ağdaş) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cərgo:lıx — (Ağdaş) əlavə cüt kəli, öküzü kotana, arabaya qoşmaq üçün kəndir və ya zəncir. – Cərgo:lığ əsasən zəncirdən olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti